Dag 18, 22/09: Vancouver => Comox

Ferry Marathon

[ 150km – 2u30 nonstop (auto) & 80km – 3u00 (ferry) ]

Het wordt een drukke dag vandaag, met 3 ferries langs de Sunshine Coast en verder richting Vancouver Island. Eigenlijk heb je hier meer tijd voor nodig dan 1 dag, maar dat weet ik op voorhand. Toch wou ik, omdat het al de tweede maal is dat ik hier in deze regio ben en omdat ik nog wat variatie zocht, eens wat ferries op de route inplannen om eens de sfeer langs de Sunshine Coast & Vancouver Island op te snuiven.

Veel zijn we dus niet echt van plan. Gelukkig, want aan energie ontbreekt het ons vandaag compleet… Het was een korte nacht en het pikante eten bij Pier 7 van gisterenavond is me toch wat misvallen… Mama heeft ook vaak maaglast en slaapt ook vaak slecht, zoals vannacht, dus we sleuren ons maar moeizaam uit ons bed. Toch moeten we voortmaken want ik heb de ferry gereserveerd van Horseshoe Bay naar Langdale op de Sunshine Coast om 9u25. Daar moeten we 1u op voorhand zijn en met de drukte op de wegen van North Vancouver werd het toch nog even spannend. De ferry doet er 40 minuten over en is goed voorzien, zo is er o.a. een cafetaria waar we nog iets simpels kopen om te ontbijten.

Aan de overkant laten we al snel de korte, maar zeer steile wandeling naar Soames Hill a.k.a. Knob Hill vallen. Hier zou je wel een mooi zicht hebben over Howe Sound, de Straat van Georgia & Vancouver Island, maar we hebben er allebei geen zin in vandaag; zeker niet in beklimmingen. En het startpunt van de wandeling vinden we toch niet direct….
We rijden verder naar Sechelt waar we een pitstop houden bij het bezoekerscentrum en daarna alletwee noodgedwongen een voormiddagsiësta houden in de auto. Daarna gaat het verder naar Halfmoon Bay waar we in het kleine cafetariaatje iets simpels kopen als lunch die we bij het klein strandje vlakbij opeten.

We rijden de afslag naar Smuggler Cove Marine Provincial Park grandioos voorbij en verliezen hierdoor al snel een half uur. We maken hier een wandeling van 3.5km, maar de helft ervan is zeer oneven, veel op en neer en slalommen tussen rotsblokken en boomwortels, dus we doen er toch 2u over. We lopen op een gegeven moment over een wandelpad over een vijver met een spiegelglad oppervlak. Het lijkt bijna alsof de brug zweeft en je naar omlaag in een parallel universum zit te kijken 🙂

De rest van de wandeling is op zich wel mooi, maar hij loopt wel vaak tussen de bomen en van de uitzichten die er zijn, had ik meer verwacht, maar misschien begint er na 17 dagen wat gewenning op te treden, of is het gewoon de vermoeidheid.

We rijden nu nonstop door naar de volgende ferry. We moeten er opnieuw best 1u op voorhand zijn, zeker aangezien deze ferry niet te reserveren is (en ook gratis is in deze richting). We zijn er ook op tijd, maar er staan toch al een hele reeks auto voor ons. De ferry brengt ons om 16u55 op 50 minuten van Earls Cove naar Saltery Bay.

Op naar Powell River waar we nog anderhalf uur vrij hebben.

We wandelen even over de Willingdon Beach Trail waar we enkele vreemde “horizontale” bomen zien, maar het wordt al aardig donker (zonsondergang om 19u19 vandaag), we blijven ook zeer moe en van een mooie sunset is er ook geen sprake meer; de zon zit sinds kort achter een wolkendek.

We gaan dan maar voor een 3e keer vandaag gaan aanschuiven voor de ferry en ondertussen houden we terwijl de duisternis valt onze zoveelste siësta… We betalen deze ferry trouwens eens cash, voor het eerst op de 13 dagen dat we in Canada zitten; anders altijd en overal Visa of Mastercard gebruikt… Tegen morgenavond moet er dan eigenlijk nog zo’n 200CAD cash op, hmm…
Om 20u45 zet de ferry ons in totale duisternis op 1u tijd over naar Little River op Vancouver Island (een half uur sneller dan aangegeven). We eten nog op de ferry, mama rust nog en ik typ eindelijk wat verder aan het blog.

Een drukke dag dus, gelukkig wel met mooi weer, maar zonder veel stops bij bezienswaardigheden, dus geen diepgaand bezoek aan de Sunshine Coast, maar dat was ook nooit zo bedoeld tijdens m’n voorbereiding. De ferries waren wel eens een leuke afwisseling met het rijden en ondertussen konden we ook wat uitrusten.

Rond 22u zijn we dan aan het hotel in Comox. Een van de mindere hotels van de reis, maar zeker niet slecht, behalve dat de wifi altijd uitvalt. Een blog update zal dus opnieuw moeten wachten vandaag…

Hotel: Port Augusta Inn & Suites

Advertentie

Dag 17, 21/09: Vancouver

Gone fishin’

[ 65km – 1u30 nonstop ]

We slapen vandaag wat uit. Ik heb pas om 13u gereserveerd bij Granville Island Boat Rental. Deze voormiddag rijden we enkel naar Kitsilano Beach om vandaar via Vanier Park tot op Granville Island te wandelen. Het plan is om op de heenrit eens over de Lions Gate Bridge te rijden en te stoppen bij Prospect Point in Stanley Park. We zitten echter al snel in de spits en we rijden ook al direct verkeerd. Bij de hercalculatie van de route door de GPS stuurt hij ons ook nog zonder we het goed beseffen richting de Iron Workers Memorial Bridge…
Bij Kitsilano Beach is er gratis parking, maar er is nergens een plekje te vinden, dus dan zetten we ons maar op de betaalparking. Uiteindelijk mogen we nog doorstappen om op tijd bij de boat rental aan te komen. Zelfs tijd om nog een picnic te kopen in de public market op Granville Island hebben we niet meer. Dat worden op de boot weer snacks…

We huren de GT Deluxe, onder het motto “als je iets doet, moet je het goed doen”, de krachtigste die ze te huur aanbieden, voor 4u. Er staat wel redelijk wat wind en de dame aan balie meldt ook dat er veel hoge golven staan, dus dat we het eerste stuk aan de open zee traag moeten doen. Dat doen we dan maar. We mogen al van geluk spreken dat de zon zowaar schijnt…
We zijn van plan om Indian Arm op te varen, een fjord ten noorden van Vancouver, tot aan Granite Falls. Dat is in principe te doen op 4u.

In de haven staat er een snelheidslimiet waar we ons aan houden, maar ook daarbuiten, rond Stanley Park, kunnen we eigenlijk niet veel sneller omwille van de onstuimige zee, waar ons bescheiden bootje duidelijk niet voor bestemd is. Telkens ik wat harder probeer te gaan, vliegt de hele boot letterlijk in de lucht en komt die met een keiharde smak terug neer. Gas terug dan maar 🙂

We zijn verplicht in een wijde boog rond Stanley Park te varen omwille van de schijnbaar ondiepe en rotsachtige ondergrond.
Eens we onder de Lions Gate Bridge doorvaren, kalmeert het water wat en kunnen we iets sneller gaan. Hier neemt mama ook eens over. We varen hier door de haven, tussen de vrachtschepen door.

Iets voorbij de Iron Workers Memorial Bridge buigen we linksaf naar Indian Arm. Hier is het water zeer rustig en we kunnen continu volgas.

We varen rechtstreeks door naar Granite Falls. Ondertussen is het al 15u, dus we zijn exact op het halfwegpunt. We eten wat op de boot en keren terug. Spijtig dat we niet meer tijd hebben om misschien eens aan wal te gaan bij de waterval, maar de tocht rond Stanley Park heeft ons helaas meer tijd gekost dan verwacht, en we moeten er straks uiteraard nog eens langs.

We varen nog langs de verlaten waterkrachtcentrale, “Buntzen Power Station”,

en rond 16u zitten we terug tussen de olietankers en moeten we wat gas terugnemen, al helemaal als we terug rond Stanley Park in open zee terecht komen.

Stipt om 17u dokken we terug bij Granville Island Boat Rental. Hoe oncomfortabel sommige stukken ook waren, wat een onvergetelijke ervaring!

Maar nu eerst dringend een toilet zoeken en dan nog eens door de public market wandelen, voor we terugwandelen naar Kitsilano Beach.

We rijden nog een stukje door downtown Vancouver,

maar we stoppen niet meer, ook niet meer in Stanley Park, want het is al +-19u en ik heb om 20u gereserveerd bij het Pier 7 restaurant in North Vancouver. We kunnen parkeren in de parking van het Pinnacle Hotel vlakbij.

Prachtig restaurant met zicht over de baai richting downtown Vancouver en de haven, maar het eten viel mij tegen. Volgens mij hebben ze hun pot pikante kruiden in de rijst laten vallen, want dat was echt niet te eten. Ik doe m’n beklag, maar tegen dat ze wat “gewone” rijst klaar hebben, is de rest van m’n eten al op en heb ik eigenlijk geen honger meer 🙂

Na het eten wandelen we nog over de Burrard Dry Dock Pier, waar ik de kou verbijtend toch nog wat Vancouver skyline foto’s probeer te maken.

Rond 22u15 zijn we terug in het hotel. Morgen vroeg dag, want we hebben een ferry (of 3) te halen…

(De reisverslagen over Vancouver in 2013 kan je hier vinden:)

• Dag 2, 06/09: Seattle => Vancouver
• Dag 3, 07/09: Vancouver => Lillooet

Hotel: Holiday Inn Hotel & Suites North Vancouver

Dag 16, 20/09: Lillooet => Vancouver

Up in the Air

[ 300km – 4u30 nonstop ]

We rijden deze voormiddag vrijwel nonstop via de Sea-to-Sky Highway richting Whistler waar ik een vlucht met een watervliegtuig heb geboekt, wat nog steeds een verrassing voor mama is. Het weer is opnieuw grijs & koud vandaag. Dat belooft voor straks…

In eerste instantie wou ik hier de Peak-2-Peak gondel eens nemen omdat we die hier in 2013 ook niet hebben gedaan ten voordele van de gondel in Jasper National Park toen. Tijdens m’n voorbereidingen bleek echter dat die sinds vorig weekend al is overgeschakeld op winterschema en tijdens de week niet meer open is… Dan maar een eens in een watervliegtuig gaan zitten 🙂

Rond 10u30 stoppen we nog even langs Duffey Lake.

Verderop in Pemberton halen we nog een picnic bij Grimm’s Gourmet & Deli. Daarna gaat het direct naar Whistler waar we stipt om 12u20 moeten inchecken voor de vlucht van 12u45.

We doen de Spectacular Glacier Tour bij Whistler Air. Er is wel nog wat verwarring, want de piloot meldt voor het instappen dat de vlucht 35-40 minuten zal duren terwijl er op onze boekingsbevestiging staat dat het om een vlucht van 50 minuten gaat. Die 50 minuten blijkt van in- tot uitstappen te zijn. De vluchtduur op zich blijkt inderdaad achteraf net geen 40 minuten te zijn. We vliegen over de gletsjers van Garibaldi Provincial Park; maar vooral Garibaldi Lake was echt prachtig. Echt een aanrader! En gelukkig dat de zon er toevallig deze middag ook even door kwam, (met de nadruk op even)…

We eten hier ook onze picnic en daarna rijden we richting Alexander Falls langs de Callaghan Valley Road. Je kan hier naar het schijnt veel beren spotten langs de weg, maar daarvoor is het eigenlijk te laat/te vroeg op de dag. Het is ondertussen ongeveer 14u45.

De volgende stop is Brandywine Falls Provincial Park. In tegenstelling tot de vorige waterval, moeten we hier wel een kort stukje wandelen, maar de waterval is wel mooi.

We hebben langs deze route wel al wat zaken overgeslaan vandaag en er zullen er nog volgen want we zitten met een vrij strakke planning, niet alleen owv de vlucht van daarnet, maar ook omdat ik graag in Squamish de gondel omhoog had genomen, en de laatste is al om 17u vandaag… Daarnaast wil ik ook nog ergens een mooie zonsondergang afwachten. Zo hebben we het mooie Joffre Lakes Provincial Park overgeslaan alsook Shannon Falls Provincial Park. Die heb ik alletwee in 2013 al bezocht. Brandywine Falls van vandaag vond ik trouwens mooier dan Shannon Falls…

Rond 16u30 komen we aan bij de Sea-to-Sky Gondola in Squamish. We twijfelen nog heel lang of we die wel omhoog zullen nemen. Het is weer bewolkt & koud en het is toch ook weer 40$ per persoon… Maar we zijn hier nu, dus uiteindelijk kopen we toch maar een paar tickets voor de laatste gondel omhoog vertrekt.

De zon komt er gelukkig ook weer wat door (maar daardoor zijn de uitzichten over Howe Sound, het meest zuidelijke fjord van Noord-Amerika wel allemaal tegenlicht; je kan hier dus beter vroeger op de dag komen.) Je kan boven een aantal wandelingen doen, maar wij wandelen enkel wat op & rond de hangbrug, mama koopt nog een souveniertje en rond 17u45 staan we terug beneden.

We rijden verder naar Porteau Cove Provincial Park. Het is ondertussen 18u15. De zon gaat onder om 19u16. Ik twijfel of we niet beter doorrijden naar Cypress Mountain Provincial Park en daar met zicht over Vancouver de zonsondergang afwachten, maar dat zou misschien wat te nipt worden, dus uiteindelijk blijven we hier een hele tijd rondhangen en haal ik m’n statief terug boven en dat heb ik me niet beklaagd.

19u30 is het ondertussen, we rijden nog zo’n half uur verderop naar Cypress Mountain Provincial Park, (wat eigenlijk niet meer is dan een viewpoint over Vancouver.)

Tegen 21u komen we eindelijk aan in het mooie Holiday Inn Hotel & Suites in North Vancouver. Geen hotel in downtown Vancouver enerzijds omwille van de prijs en anderzijds omdat we hier overmorgen ’s morgens stipt op tijd weg moeten en zo veel mogelijk risico op files willen vermijden. Mooi hotel maar er hangt wel een lichte sigarettengeur in de kamer. Niet heel erg, maar ik ga het toch maar gaan melden zodat we na het uitchecken geen boete wegens roken op de kamer aangesmeerd krijgen. Laat diner in Seymour’s Pub aansluitend bij het hotel.

(Het reisverslag van dit traject in 2013 kan je hier vinden: Dag 3, 07/09: Vancouver => Lillooet )

Hotel: Holiday Inn Hotel & Suites North Vancouver

Dag 3, 07/09: Vancouver => Lillooet

Route: 270km – 3u50 nonstop

Vandaag gelukkig beter weer. Na ontbijt in de prachtige Residence Inn besluiten we toch eerst nog eens naar de Vancouver Lookout Tower te rijden, ookal zijn we zo al te laat vertrokken eigenlijk, maar ik heb er geen spijt van. Mooie uitzichten daar vanboven op 181 meter.

Dan snel wat Canadese dollars uit de muur halen en daarmee is m’n Visa kaart ook geactiveerd voor verder gebruik in Canada. (Trouwens, gebruik van de pincode bij transacties is hier blijkbaar veel gebruikelijker dan in de VS. En terecht…)

Omdat Koen zijn DJI Phantom eigenlijk maar gevaarlijk ligt rond te slingeren in de auto, gaan we ook eerst nog op zoek naar een stevige koffer om die in te krijgen, maar de enige winkel waar ze die volgens google zouden kunnen hebben, is uiteindelijk onvindbaar… Dan maar wat gewone boodschappen gaan doen en een broodje kopen voor ’s middags.

Op weg naar de Capilano Suspension Bridge stoppen we nog even bij Prospect Point in Stanley Park met zicht op North Vancouver en de Lions Gate Bridge.

En de Capilano Suspension Bridge? Man, wat een ontnuchtering. Ik keek er ongelooflijk naar uit, maar wat een pretpark, wat een drukte. Misschien omdat het zaterdag is, maar het is echt over de koppen lopen. Ontgoochelend. Zeker voor 35$ per persoon

Ondertussen is het al 13u30 ofwel 3u later dan voorzien, en hebben we misschien nog maar 1% van de totale afstand van vandaag afgelegd…

We rijden iets verderop naar Cypress Provincial Park met een zicht over Vancouver…. moest er heldere lucht zijn. Not today, again….

Ik hang de Gopro aan de voorruit en we rijden de Sea to Sky Highway op langs Howe Sound, een netwerk van fjorden. We stoppen nog bij Porteau Cove Provincial Park rond 15u voor we verder rijden naar Shannnon Falls, met 335m de 3e hoogste waterval in British Columbia.

Ondertussen is het 15u45 en hebben we nog +- 70% van de route af te leggen. Brandywine Falls slaan we dus helaas over en we rijden door naar Joffre Lakes Provincial Park, rond 18u, waar het meer lichtblauw kleurt door “rock flour” in het smeltwater van een gletsjer. Eigenlijk nog net op tijd, want de zon zit al vrij laag en zonder zon op het meer zou het zicht waarschijnlijk 2 keer niets waard geweest zijn. We blijven hier een tijdje zitten, want het is hier echt prachtig, hoe de gletsjer reflecteert in Lower Joffre Lake.

Ondertussen is de Sea to Sky Highway hernoemd naar Duffey Lake Road, die is ook nog prachtig om te rijden, maar we moeten hem in de schemering afleggen, de zon is al achter de bergen verdwenen.

Eens we bij het 22km lang Seton Lake fjord vlakbij Lillooet arriveren, is de zon al helemaal onder.

We checken uiteindelijk om 20u in in Hotel DeOro. Raar, klein hotelletje, zo achter een videotheek, ruikt er ook nogal muf En dit zou dan nog een van de betere hotels in het kleine Lillooet moeten zijn, denk ik toch.. Anyway, we zijn moe, ikzelf ben al wakker sinds 4u, dus nog foto’s & gopro-video’s backuppen en gaan slapen.

Hotel: Hotel DeOro

Dag 2, 06/09: Seattle => Vancouver

Route: 290km – 4u30 nonstop

En de jetlag is gearriveerd in full force… Amper 3 uurtjes geslapen vannacht en ondanks dat we rond 6u zijn opgestaan, zijn we niet snel weggeraakt. Koen merkte dat zijn de camera-gimbal voor z’n DJI Phantom quadcopter een duw heeft gekregen in de handbagage en krom stond. Great. Deels gedemonteerd en proberen herstellen. Uiteindelijk was het toch al weer 9u eer we, na ons ontbijt in het hotel, wegreden.

Paar aangename ontdekkingen gedaan over de Jeep Grand Cherokee nu we er ons wat grondiger mee hebben kunnen bezig houden: over o.a. de keyless entry & remote start had ik het gisteren al, blijkt hij ook nog verwarmde & gekoelde zetels te hebben, een verwarmd stuurwiel, automatische lichten & ruitenwissers, 8-speed flappy-paddle gearbox, realtime bandenspanningscontrole, satellietradio, fulltime 4WD, achterruit-rij-camera én panoramisch dak! Nu is hij z’n meerprijs zeker waard 🙂 Vooral dat laatste maakt het echt superleuk om tussen de bomen of de wolkenkrabbers van Vancouver te rijden; je ziet 2x zoveel. Morgen eens wat wide-angle foto’s vanop de achterbank proberen maken 🙂

Tot zover het goede nieuws, de dag zelf verliep nogal stroef. Een bezoek aan Seattle stond vandaag sowieso niet op de planning, maar ik had graag eens in Kerry Park gestopt voor een mooi zicht op de stad. Het was echter verschrikkelijk slecht weer, het zicht was enorm beperkt onderweg en we kwamen veel wegenwerken tegen en zijn veel verkeerd gereden, want de ingebouwde GPS blijkt toch ook niet het van het te zijn…

Dan maar doorgereden naar de Chuckanut Drive die prachtige uitzichten over Puget Sound en de San Juan Islands zou moeten hebben. Het was ondertussen wel gestopt met regenen, maar het zicht bleef magertjes, zeer veel laag hangende wolken…

Rond 12u30 staken we de grens met Canada over. 15 minuutjes moeten aanschuiven en een paar eenvoudige vragen beantwoorden, geen problemen gehad.

Na lunch in een of andere Mc Donalds zijn we doorgereden naar Burnaby Mountain Park met een aantal zichten op de Burrard Inlet. Helaas waren veel uitkijkpunten nogal overgroeid. Ik had er eigenlijk iets meer van verwacht. Gelukkig begon de zon eindelijk door te breken, maar de heiige lucht maakte het zicht nog steeds niet ideaal.

Daarna via een superdruk Vancouver aanschuiven in de file richting Stanley Park waar we  een korte wandeling maken.

Pas rond 18u30 checken we in. Veel later dan voorzien, maar ik ben echt kapot; al lang eigenlijk. De Vancouver Lookout stond oorspronkelijk ook nog op het menu, maar die zal niet meer voor vandaag zijn. Morgen misschien nog, afhankelijk van wanneer we opstaan. Spijtig, want ik keek er wel naar uit, maar ik kan m’n ogen niet meer openhouden.

Ohja, met m’n nieuwe camera zijn m’n foto’s dubbel zo groot geworden en m’n laptop dubbel zo traag… Foto’s kopiëren, renderen, selecteren, bewerken, exporteren is bijna onbegonnen werk… Ik zal ze dus voorlopig in het blog tot het absolute minimum moeten beperken 😦 Tenzij ik eens echt veel tijd heb, maar probably not … 🙂

Hotel: Residence Inn Vancouver Downtown